باز بهار سر رسید و نوروز را بر طبیعت و انسان آواز داد. بذرها
و هسته های نهفته در دل خاک با رویشی دگرباره، دشت ها و دامنه ی کوهها را رنگی
دیگر بخشید. و اینک پرندگان غرق در شادی، عشق و زیستن را ترانه ای ساخته اند برای
تلاشی دوباره، تا گلها و درختان را اینبار پر بارتر از گذشته به بذر افشانی و
شکوفه و ثمره فرا خوانند. بارزترین و انسانی ترین خصیصه ی نوروز در این است که هیچ
زشتی و پلیدی را بر نمی تابد. بر علیه جهل و سکون و تاریکی و تاریک اندیشی ست.
مرزها را درهم می کوبد تا زیبائی خود را با زیبائی زبان ها و فرهنگ ها و سنت های
ملل مختلف درهم آمیزد. و بدین سان از آلوده گی ها و افکار چرکین مترسکانی که مدام
تلاش می کنند نوروز را در محدوه ی زبانی، ملی و فرهنگي ملتی خاص تعریف نمایند، دوری
می جوید. برای همین است که در جدال تاریخی با زشت اندیشان تمامیت گرا و یاوه
سرایان تنگ نظر هرگز مغلوب جهل و تاریکی نگشته است. و هر زمان دشمنان خنجری بر
پیکراش وارد ساخته اند، دوباره جان تازه ای یافته و بر قامت تاریخ استوارتر از پیش
تکیه زده است.
این نظم و این جنب و جوش و تحول و دگرگونی در حقیقت همان
است که در زندگی اجتماعی روی می دهد. یعنی تفکیک ناپذیری رابطه ی انسان با طبیعت.
و این رابطه نه در خلأ بلکه دقیقأ مرتبط با شرایط زیست انسان معنی پیدا می کند.
چرا که انسان موجود انتزاعی نیست تا بتوان گلی از دست خدایان ظلمت نشین آسمانی و
خدایان زمینی که زنجیر اسارت بر گردنش انداخته اند، هدیه کرد و برای او خوشبختی و
شادی آرزو نمود. احساس بی احساسی که فقط خود را فریب می دهد، بمانند فریادی که
انسان گرفتار شده
زیر امواج دریا برمی آورد، اما کجاست آن موجی که فریاد را بشنود
و در خود احساس مسئولیت کند.؟
بی تردید نوروز یکی از باشکوه ترین و بی همتا ترین جشن هائی
ست که باید آنرا عزیز بداریم و در هر چه باشکوه برگزار
کردن آن همت کنیم، اما این
جشن و سرور و شادی در شرایطی که فقر و فلاکت، ظلم و بیدا و استثمار و هزاران
ناهنجاری و زشتی اکثریت جامعه را در خود فرو برده است، و این نظم متعفن با خشن
ترین چهره بر سرنوشت انسان حاکم گشته است، چگونه می خواهد بر دل استثمار شوندگان و
فرودستان جامعه که از تامین نان شب روزمره ناتوان گردیده اند، در این روز عزیز عطر
شادی و گل سرور برافشاند. همتی باید نمود گر هدف شعر و شعار نباشد.
نوروز به تمام توده های رنج و کار و انسانهای آزادیخواه و
شریف خجسته و پیروز باد!
بیست و هشت اسفند ۱۳۹۲ برابر با ۱۹ مارس ۲۰۱۴
روزبه کوراغلی
No comments:
Post a Comment